MUKABELE CÜZLERİNDEN İLKELER 19

(19. Cüzden Çıkarılan İlkeler)

Furkan suresinin 51 ve 52.ayetlerinde Yüce Mevla: "Biz dilesek her beldeye korkutucu gönderirdik (her beldeyi imana getirdik. Ama kafirler de olacaktır). Sen kafirlere saygı gösterme saygı gösterme, onlarla büyük cihad ile cihad eyle" ifadesiyle –kafirlerin fikrine saygı duymamak, onların fikirleriyle savaşmak- ilkesini ortaya koyuyor.

56. Ayette ise Yüce Rabbimiz Peygamberimize hitaben: "Ben seni ancak müjdeleyici ve korkutucu olarak gönderdik" beyanında bulunarak tebliğde sadece müjdenin değil korkutmanın da bir ilke veya her ikisinin birlikte ilke oldukları bildirilmiş oluyor. 63.ayette ise: Rahmanın kulları yer yüzünde sükünetle yürürler ve cahillere muhatap olduklarında selam derler" beyanlarıyla da Müslümanların yürümelerinin efendice olması ve anlayışsız kişilere karşı da selamla, barışla mukabele etmeleri ilkesini önümüze koymuştur.

64. Ayetten 74. Ayete kadar geçen ayetlerde "geceleri namaz kılma, Cehennem azabından kurtulmak için dua etme, harcamalarda israf etmeme yanında çok da kısmama, Allah'tan başkasına dua etmeme, haksız yere adam öldürmeme, zina yapmama, yalan yere şahitlik etmeme, bozuk davranışlara karşı bile iyi davranma, zikredilen Allah'ın ayetlerine kuklaları tıkamama ve gözleri yummama, -Rabbimiz bize eşlerimizden gözbebeği nesiller hibe et ve bizi sana sığınanların öncüsü eyle- diye dua etme" ilkeleri sıralanıyor. Bu ilkelerin bir kısmı farz, bir kısmı vacip veya sünnet derecesindedir.

Şuara suresi84, 85, 86 ve 87. ayetlerde Hz. İbrahim'in: "Benim için sonrakilerde güzel bir dil oluştur (beni hayırla ansınlar), beni Cennetin mirasçılarından kıl, babamı mağfiret eyle; o sapan kişilerdendi; beni dirilme günü rezil etme" diye dua ettiği bildirilerek onu örnek almamız emredilen bir ümmet olarak aynı duaları bizim de yapmamız bir ilke olarak önümüze çıkarılmış olmaktadır.

Yine Şuara 108, 109 ve 110. Ayetlerde Yüce Rabbimiz Hz. Nuh'un kavmine: "Allah'tan korkun ve bana itaat edin; ben sizden (tebliğimin karşılığı olarak) bir ücret istemiyorum; benim ücretim alemlerin Rabbi üzerindedir; Allah'a sığının ve bana itaat edin" dediğini haber vererek Allah'tan korkmak veya ona sığınmak ilkesiyle birlikte Peygamberlere saygı (günümüzde Peygamber görevi yapan tebliğcilere saygı) ilkelerini ortaya koymuştur.

114 ve 115. Ayetlerde ise kavminin ileri gelenlerinin Nuh (as) a: "Ayak takımı senin peşinde olduğu halde sana iman mı edelim?" demeleri üzerine Nuh (as) ın: "Ben iman edenleri kovamam, ben açıkça korkutucuyum (veya uyarıcıyım)" dediği bildirilerek "dava adamlarının çevresinde toplananların geçmişine bakmadan onlarla beraber davasını yürütme" ilkesi ortaya çıkarken korkutma ilkesi de tekrar ediliyor. Bu mücedele esnasında Hz. Nuh'un tam dört kere "Allah'tan korkun ve bana itaat edin" diyerek Allah'tan korkma ve Allah'ın kurallarına tebliğ edenlere saygı gösterme" ilkesi ortaya çıkmıştır.

Yine Şuara suresi 141 ve 159.ayetlerde Salih (as) ın kavmi ile mücadelesi esnasında iki defa "Allah'tan korkun veya Allah'a sığının) bana da itaat edin" dediği, Lut (as) ın 163 ve 164.ayetlerde kavmine: "Allah'a sığının bana da itaat edin, Ben sizden ücret istemiyorum, benim ücretim Alemlerin Rabbi üzerindedir" diyerek; Şuayb (as) ın da 179 ve 180.ayetlerde kavmine: "Allah'tan korkun ve bana itaat edin, ben bu iş üzerine sizden ücret istemiyorum, benim ücretim alemlerin Rabbi üzerindedir" dediği bildirilerek "tebliğde ücret almama" ilkesi yanında "Allah'a sığınma ve tebliğciye itaat" ilkesi tekrar edilmiştir.

181, 182 ve 183. Ayetlerde ise: "Ölçüyü ifa edin eksik vermeyin, doğru kıstas ile tartın, insanlara eşyasını eksik yapmayın ve yer yüzünde bozguncu olarak gezmeyin" emirleriyle "ölçü ve tartının ihmal edilmeyip yapılması ve adaletle olması" ilkesi getirilmiştir. 208 ve 209.ayetlerde de Yüce Allah: "Korkutucusu (veya uyarıcısı) olmayan hiçbir beldeyi helak etmedik. Bu bir hatırlatmadır; biz zalim değiliz" beyanıyla "tebliğcilerin korkutucu (veya uyarıcı) da olabilecekleri" ilkesini getirmiştir. İşte mukabele okuyan ve dinleyenler bu ilkelere bağlı kalacaklar ki sevap kazanabilsinler.