MUKABELE CÜZLERİNDEN BİRKAÇ İLKE (10)

 (10. Cüzden Çıkarılan ilkeler)

Onuncu cüzün hemen başında geçen Enfal suresinin 41. ayetinde Yüce Mevla: “Biliniz ki bir şeyden ganimet elde ettiğinizde onun beşte biri Allah için olmak üzere Peygamber ve yakınları, yetimler, yoksullar ve yol oğulları içindir” emriyle savaş ve benzeri olaylarda kazanılan ganimetin beşte biri Peygamber ve yakınlarına yetimlere, yoksullara, tarihi ve coğrafi bilgiler edinmek için yollara düşenlere verilmesi ilke haline getirilmiştir. Peygamber ve yakınlarına verilmesi geçiciydi. Çünkü Peygamber ve yakınları başka bir meslek edinmiyor sırf devlet işleriyle meşgul oluyorlardı.

46. Ayette: “Allah’a ve Peygambere itaat edin (aranızda) çekişmeyin; yoksa zayıflarsınız ve gücünüz gider ve sabredin” buyrularak Müslümanların birbiriyle kavga yapmamaları ilke yapılırken Allah ve Peygambere itaat ve sabır ilkeleri tekrar edilmiştir. 60. Ayette ise düşmanlarınız için elinizden geldiği kadar güç ve savaş atları hazırlayın ki Allah’ın ve sizin düşmanlarınızı ve onların arkasında olanları korkutasınız” buyruğu ile o günün şartlarında at yetiştirmek, günümüz şartlarında ise tank, füze vesaire üretmek ilke olarak önümüze konulmuştur. 61. Ayette ise: “Eğer onlar barışa meylederlerse sen de barışa meyledip Allah’a tevekkül et” emriyle barış önemli bir ilke olarak önümüze konulmuştur. Burada dikkati çeken bir husus hazırlanacak ordunun bizi değil düşmanlarımızı korkutacak bir ordu olmasıdır.
47. Ayette: “Sizdeki zaafı bilen Allah şimdi sizin (yükünüzü) hafifletti. Eğer sizden sabırlı (direnişli) yüz kişi olursa ikiyüz kişiye galip olur. Eğer bin kişi olursa ikibin kişiye gelip olur. Allah sabredenlerle beraberdir” beyanı ile 65.ayette Müslümanların çok güçlü olduğu dönemlerde on kat bir orduya galip olacakları bildirilmişken zaafa düşmeleri halinde iki kat orduya galip olma ilkesinde karar kılınmıştır. Yani müslümanlar kendilerinin iki katı bir düşmana mutlaka direnmeli, geri çekilmemelidir.
48. Ayette: “Kazandığınız ganimetlerin helal ve tıbbiy olanlarından yiyin ve Allah’tan korkun” emriyle ganimetlerin arasında helal ve tıbbiy olmayan varsa onlardan sakınılması da bir ilke haline getirilmiştir. 73. Ayette: “Kafirler birbirinin dostudur. Eğer siz ‘kendi aranızda’ dostluk ve birlik oluşturmazsanız yeryüzünde fitne ve büyük anarşi olur” uyarısıyla Müslümanların birlik oluşturması ilkesi önümüze konmuştur.

Tevbe suresi 6. Ayette: “Eğer müşriklerden bir kimse senden korunma isterse Allah’ın kelamını duyuruncaya kadar onu komşu eyle (koru); sonra da onu güvende olacağı yere ulaştır. Bu ruhsat onların (İslam gerçeğini) bilmeyen bir kavim olmalarındandır” emir ve beyanlarıyla İslam’ı duyuruncaya kadar müşrik ve kafirleri koruma altına almak bir ilke olarak ortaya konulmuştur.

11. Ayette: “Eğer (müşrikler) tevbe eder ve namaz kılıp zekat verirlerse sizin din kardeşiniz olurlar” beyanı ile imanlarını zekat ve namazla ispatlayanları kardeş kabul etmek ilkesi ortaya konulurken 12.ayette: “Eğer kafirler yeminlerinden dönerler ve dininize dil uzatırlarsa onların önderleri ile vuruşun ki sataşmalarına son versinler” emir ve beyanlarıyla da küfrün ayak takımı ile değil elebaşlarıyla savaşmak ilkesi önümüze seriliyor. Sivrisineklerle değil onların yetiştiği bataklık ile mücadele ilkesidir bu.
12. Ayette küfrü imana tercih eden baba ve kardeşle bile dostluk yapmamak emredilirken 24. Ayette Allah ve Peygamberini ve Allah yolundu cihadı babamız, oğlumuz, eşimiz ve kabilemizden, kazandığımız mallarımızdan, piyasasının durgunluğundan korktuğumuz karlı ticaretlerimizden ve hoşumuza giden meskenlerimizden (villa, saray ve kaşanelerimizden) daha çok sevmemiz ilke haline getirilmiştir. Yani bunlardan birinin hatırı için Allah’ın emirlerinden birini ihmal etmemek, yasaklarından birini çiğnememek her müslümanın ilkesidir. M. Hamdi GÜNER (Emekli Müftü)