Corona virüsü/Covid-19 salgını dolayısıyla köylerine dönenler olduğunu duyuyor ve biliyoruz. Bu nedenle köylerine geri dönmek isteyenlerin desteklenmesi de istenmiştir.

Gerçekten köye dönenlerin orada rahat etmesi, en azından huzur bulması için desteklenmeleri gerekir. Çünkü şehirdeki evleri köydeki evlerinden daha kullanışlı olabilir. Köydeki evleri rahat edilecek durumda değilse yeniden şehir veya kasabadaki evleri hayallerine/düşlerine takılabilir ve yeniden oraya dönmek isteyebilirler.

Köylerine dönenlerin bir kısmı oradaki evlerini onarıp şehirdeki arattırmayacak bir düzeye getirebilirse de mali durumu iyi olmayanlar bunu yapamazlar. İşte bunlara devlet desteği gerekir.

Düzce’mizde olduğu gibi köylerde evlerin birçoğu birer boylu, yani katlı değildir. Dolayısıyla zemin katta oturmak rutubet sebebiyle pek sağlıklı değildir. İşte bu vatandaşlar evler bir kat ilave etmeye teşvik edilmelidir. Eğer mali durumları müsait değilse devlet faizsiz, hata karşılıksız destek vermeli ve köyüne dönen vatandaşımız birinci, hatta ikince katta oturarak rutubeti aşağıda kalmış veya azalmış havayı teneffüs etmelidir.

Okullarımızda tüm vatandaşlarımız okumaya teşvik edilmeli, hatta hızlı okuma tekniği de verilmeli ki özellikle köydeki vatandaşlarımız canları sıkılıp tekrar şehir hayatına dönmeyi düşünmesin.

Televizyonlara bilgilendirici, hatta dini öğretilere ters düşmeyen eğlendirici programlar konulmalıdır. Kanalların birçoğunda eğlence programı vardır. Bunların birçoğu günahtır, ama gençlerimizin çoğu bunların günah olduğunu bilmiyor. Bu nedenle vaiz ve hatiplerimiz bunları çeşitli konuların arasına serpiştirerek sıkça dile getirmelidir. İnançlı bir genç de günah olan eğlenceye gitmez veya hiç değilse onlara katılmak için şehre ineyim demez.

Köyden şehre inmenin bir nedeni de eğlencelerdir. Halbuki eğlencelerin de birçoğu kız-oğlan karışık olduğu için dinimize göre günahtır ve aslında toplumda huzursuzluğun da sebeplerinden biridir. Dolayısıyla halkımız gayr-i meşru (şeriate aykırı) eğlencelerin günah olduğu tüm gençlere öğretilmeli ve bildirilmelidir.

Pek tabii olarak da tarımla ilgili mevcut programlar geliştirilmeli, vatandaşlarımız tarım çalışmalarına iştahlandırılmalıdır. Tarımda çalışanların şehirde olanların aksine corona gibi bulaşıcı hastalıklara yakalanmadığı da hatırlatılmalıdır.

Eğer köye dönüşler gerçekleşirse köylerimiz gelişecek, nüfusları artacak, beldelere, hatta şehirlere göç etmeye gerek olmayacaktır.

İşte burada yapılması gereken köy evlerinin de katlı yapılması dönemine geçilmesidir. Düzce gibi bazı ova köylerinde nasıl olsa arazi geniş diye evler birer katlı villa şeklinde yapılmıştır. Aile reisi oğlunu evlendirince ona ayrı bir ev yaptığı gibi ikinci oğlu için de ikinci bir villa tipi ev yapmıştır. Halbuki üç katlı bir ev her üç aileyi barındırabilir ve iki ev yeri arazi olarak ekime bırakılmış olur. Gücü yetmeyenlere devlet yardım etmeli, tarım arazisi kurtarılmalıdır.

Aslında eskiden olduğu gibi büyük mahdum (oğul) için ayrı bir ev yapılsa da küçük mahdum için ayrı bir ev yapılmayıp babasıyla bir evde barınmaları çocukların dede ve nine şefkatini de yanlarında bulmaları çok daha sağlıklı yetişmelerini sağlayacaktır.   (Bu konuda Düzce Parantez gazetesinde yayınlanmış “Köyde Yaşamanın Avantajları” başlıklı yazımın okunmasın tavsiye ederim)

Aslında şehirlerde bile iki oğlu olan bir ailenin üç katlı bir ev (tripleks) yaparak, hatta üçüncü oğlunu, veya kızını da aynı binaya almak için 4 katlı bir apartman yaparak bir arada yaşamak çok idealdir.

Köylerin geliştirilmesi ve tarım arazilerinin kurtarılması dilek ve temennilerimle.                                          M. Hamdi GÜNER/Emekli Müftü