Zalim denilince halkımızın bir kısmı kişileri ayağının altına alıp çiğneyen gaddar insanları algılıyor ki bu yanlıştır. Elbette bir kimseyi ayağının altına alıp çiğnemek de zulümdür; ama zulüm sadece maddi ıztırap vermek değil manevi ıztırap (sıkıntı) vermek de zulümdür, haksızlıktır. Aslında haksız tüm davranışlar zulüm sınıfına girer. Zulmün en çok yapılanı konuşmalarda yapılan haksızlıklardır. Biz bu yazımızda ayırt etmeden tüm zulüm çeşitlerinin toplumu helake (yok olmaya) götüreceği üzerinde duracağız.

Kutsal kitabımız Kur’an-ı kerimin Enfal suresi 25.ayetinde Yüce Rabbimiz “Sadece zulmedenlere isabet etmeyecek olan fitneden (beladan) sakının ve biliniz ki Allah azabı çok şiddetli olandır” buyuruyor, adeta tehdit ediyor. Peygamberimiz (sas) de sanki bu ayeti tefsir edercesine şöyle bir uyarıda bulunuyor. ”Allah ammenin hasse üzerinde değişiklik yapmaya gücü yetecek hale gele gelinceye kadar hassenin ameli ile ammeye azab etmez; ama amme hassenin  amelini (işini) değiştirebilecek duruda olduğu halde  o kötü işi değiştirmezse Allah o cemiyetin geneline de özeline de azap eder” Yani halkın geneli aralarında bulunan bazılarının haksızlık yapmalarını önleyecek durumda değilse onların yaptıkları ile  Allah onlara genel bir azap uygulamaz; ama genel olarak halk aralarındaki yanlış işleri düzeltebilecek güçte veya çoğunlukta olduğu halde düzeltmez ve değiştirmeye çalışmazsa tümünü azaplandırır.

Levamul”ukul adlı hadis kitabının dördüncü cildinde geçtiği üzere Peygamberimiz (sas): “ Herhangi bir kavimde (halk içinde) hiçbir kimse yoktur ki onların içinde masiyetleri (kötülükleri) yapar da o halk onun üzerinde değiştirme gücüne sahip oldukları halde değiştirmezlerse Allah onlara azabını isabet ettirir” uyarısında bulunuyor.

Yine aynı kitabın aynı cildinde “Hiçbir kavim (halk) yoktur ki onların içinde kötülüklerle amel edilir (iş yapılır) da o kavim o kötülükleri yapandan daha güçlü ve daha çok olduğu halde onu değiştirmezler (engellemezler) ise ondan dolayı Allah onların hepsine azap eder” uyarısını yapıyor.

Şimdi… Enfal suresi 25.ayet ve bu üç hadis-i şerif karşısında bir cemiyette kötülük yapanlar azınlıkta olduğu halde çoğunlukta olanların onlara engel olamayacağını iddia edebilir miyiz? Benim kanaatime göre bizim toplumumuzda kötülük yapanlar yapmayanlara nazaran yüzde on demek çok iyimserlik olur ama yüzde otuzu geçmez. Yani kötülük yapan her bir kişiye “yapma, etme” diyecek durumda en az iki kişi vardır. Bunlar medeni ölçüler içinde haksızlık yapanları, günah işleyenleri uyarmaya devam ederlerse onlar da artık kötülük yapmaz, iyiler zümresine katılırlar.

Özellikle çayhanelerde masa başında sohbet ederken haksız konuşanlar hemen yanı başındaki arkadaşı tarafından uyarılabilir. Toplum içinde üçte bir durumunda olan bu kişileri üçte iki çoğunluğa sahip olanlar uyarmıyorsa görevlerini yapmıyorlar demektir. İşte bu nedenle sıkıntılardan kurtulamıyor, krizler ve pürüzlerden kurtulamıyoruz.

Yüce Rabbimizin: “Onların (insanların) fısıldaşmalarının çoğunda hayır yoktur; ancak kim sadakayı emrediyorsa veya bir iyilik yapmayı veya İnsanlar arasını düzeltmeyi emrediyor (istiyor) sa onlar müstesna”(Nisa 114) uyarısıyla tüm sohbetlerimizde birbirimizi fakirlere yardım konusunda uyarmak, topluma faydalı bir iş yapmaya teşvik etmemizi ve insanlar arasında çıkan anlaşmazlıkları, dargınlıkları ve dargınlığa sebep olacak davranışları düzeltmemizi istemiştir. Bu ayetin sonunda Yüce Mevla: “Kim ki bunu (bu dediğimi) Allah’ın rızasını kazanma gayesiyle yaparsa yakında ona büyük mükafat vereceğiz” diyor. Demek ki Rabbimizin bu isteğini yerine getirirsek başımıza bir bela veya musibet gelmeyeceği gibi büyük ödüller de alacağız. Yoksa zalimlerle (haksızlık yapan ve haksız konuşanlarla) beraber büyük sıkıntılara gireriz.                               M. Hamdi GÜNER/Emekli Müftü