Bayram yaklaşırken aklıma hep çocukluğumdaki bayramlar gelir. Şimdi nerde o eski bayramlar diyerek eskiye duyduğum özlemi dile getirmek istemiyorum. Günümüz şartları ne ise ona ayak uydurmak zorundayız. Ama yine de çocukluğumdaki bayramları özlemiyorum diyemem.

Alınan elbiseyi ve rugan ayakkabıları başucumdan ayırmadan, gece uyanıp uyanıp yerindeler mi diye kontrol eden çocuklardandım ben. Bayram boyu istediğim kadar şeker yiyeceğimin sevincini yaşarken, aldığımız bayram harçlıkları da bizi ziyadesiyle sevindirirdi. Ananemin oyalı ütülenmiş mendil yanında bana sunduğu harçlığımı almak için sabırsızlanırdım. Kalabalık, sohbetli bayram kutlamaları çok ilgimizi çekmese de kuzenlerle kaç lira harçlık aldın, senin şekerin mi benim şekerim mi fazla halleri şimdilerde güldürüyor beni. Çocukluk işte. Hele ki kıyafet konusunda benimki seninkinden daha güzel, söylemleri belki de o yılların en tatlı atışmalarıydı.

Bayram hiç kuşkusuz biz çocukları olduğu gibi büyükleri de heyecanlandırırdı. Bir yandan da telaşlandırırdı. Bayram öncesi yapılan hazırlıklar, tatlılar şerbetlenir, börekler açılır, o incecik yaprak sarmaları, özene bezene yapılan ev temizlikleri, yapılan alışverişler, durumun ciddiyetini göz önüne sererdi. İlk önce ananemize giderdik. Oyalı mendil içinde ki harçlık el öpüp başa koyulduktan sonra bizlere takdim edilirdi. Sonra sırası ile dedemizin teyzemizin dayımızın elini öper sonra kahvaltı masasına oturulurdu. Düzenli hazırlanmış, bir kuş sütü eksik masa çok şaşalı görünürdü. Kahvaltıdan sonra bahçeye oynamaya inerdik.

30 lu yaşlara geldiğim zaman yavaş yavaş babanneler dedeler amcalar halalar bu dünyadan göçüp gitmeye başladığında yani ziyaret edilecek büyükler azalmaya başladığında, bayramlar benim için daha çok anlam taşımaya başladı. Yanı başımızda olanların, ömür boyu orada olamayacaklarını, belki bir sonraki yıl istesek te o kişinin elini öpemeyeceğimizi bilmek, beni bayram konusunda daha duyarlı hale getirdi. Bayram tatili diyince bu süreyi aile ile geçirilecek özel ve güzel günler olarak algılıyorum. Öyle algılanmalı da. Çalışıyorsanız, zaten senelik bir izin hakkınız var. O sürede tatil hakkınızı kullanın. Kapıya, yollara bakan büyüklerimizin gönlünü almalıyız. Unutmamalıyız ki bir gün yollara bakan biz de olabiliriz.

Bu gün arife sokaklar panayır alanları gibi, yapılan alışverişler, beylerin bayram traşı telaşı, annelerin çocuklarına yeni ciciler alması. Yapılan mezar ziyaretleri. Bayram arife günü başlıyor aslında. Yarın büyük gün. Öyle de olmalı. Usulüne uygun bir bayramımız olur inşallah. Efendim, büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperim. Sağlık afiyet ve mus mutlu bir bayram dilerim. Kalın sağlıcakla.