• 

Genç bir adam, işlediği suçtan dolayı hakim karşısına çıkarılmış.

Hakim,

onu çocukluğundan beri tanıyormuş ve ünlü bir yazar olan babasıyla da tanışıyormuş.

Hakim:

"Babanı hatırlıyor musun?" diye sormuş.

Bu soruya:

"Onu oldukça iyi hatırlıyorum." şeklinde cevap vermiş genç adam.

Suçlunun vicdanını yoklamaya çalışan hakim şöyle demiş:

"Mahkum edilmek üzereyken ve şu anda mükemmel bir insan olan babanı düşünürken,

onun hakkında net olarak ne hatırladığını anlatır mısın?"

Bir sessizlik olmuş. Daha sonra hakim beklenmedik bir cevap almış:

"Konuşmak için yanına gittiğimde, yazdığı kitaptan başını kaldırarak bana baktığını ve:

"Çek git başımdan;çok meşgulüm!" dediğini hatırlıyorum.

Ona arkadaşlık etmek için yaklaştığımda bana dönerek:

"Çek git başımdan oğul; bu kitabı bitirmeliyim!" derdi. Hakim bey,

Siz onu büyük bir yazar olarak hatırlarsınız; fakat ben onu kaybedilmiş bir arkadaş olarak hatırlıyorum."

Hakim kendi kendine söylenmiş:

"Yazık! Kitabı bitirdi ama oğlunu kaybetti!"

Sevgili anne ve balar bir çoğumuz zaman zaman hayatımızın zorlukları içinde çocuklarımızı nasıl ihmal ettiğimizin farkına varamıyoruz.

Çok işimiz oluyor,

Çok yorgun düşüyoruz,

Biz olmadan işyeri yürümüyor,

Fabrikamız çalışmıyor,

Yemek pişmiyor, baca tütmüyor…….

Ama geriye dönüp baktığımızda kaybettiklerimiz çocuklarız ise kazandığımız katların , yatların, paranın , pulun, makamın , şöhretin onları geri getirmediğini anladığımızda iş işten geçmiş oluyor.

Alkole , uyuşturucuya , suça meyilli insanların yaşamlarını incelediğimizde anne baba sevgisinden yoksun büyüdüklerini görüyoruz.

Bu gün kazandıklarınızın hiçbiri kaybedeceğiniz evladınızın yerini tutmayacaktır. Çocuklarımızın bizden beklediği tek şey sevgidir. Sevgiyle büyüyen çocuklar güven duygusu ile pekiştirilecek yaşamlarında mutlu aileler kuracak , evine ,çevresine , topluma , millete faydalı birer insan olacaklardır.

Onların mutluluğu sizin mutluluğunuz olacaktır.