Yeni yılda özel bir şey istemem... İstediklerimi zaten uğruna
harcadığım emek, ödeyebildiğim bedel nisabında elde etmişimdir.

Köşe yazarken genelde "Ben" demek istemem. Yeni yılın gelişi
dolayısıyla yazılan bu yazı, bu kurala bir
istisna olsun.

Artık geçmiş geçti. Yeni bir yıl var önümüzde. Her zaman
olduğu gibi en değerli yıl daha gelmemiş olan...
Çünkü eski yıllardan bende çok var. Hiç biri de matah değildir.

Her birinde gelecek için güzel şeyler dilemiş,
dilediklerimin pek azının gerçekleştiğini görmüşümdür. Bilakis, en istenmeyen
şeylerin, acıların, kederlerin, ölen arkadaşların her birinde geçit töreni
yaptığına şahit olmuşumdur.

Yine de insan yüreğinin erişilmez bölgelerinde, ne olduğunu
tanımlaması zor bir şey, yeni yılın o "Matah olmayan" çok sayıda yıldan farklı
olmasını diliyor.

Benimki de öyle...

Cahit Sıtkı gibi ben de, yeni yılda memleket isterim... Ne
başta dert, ne gönülde hasret olsun. Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Kürt kürt olsun, Türk Türk olsun. O mezhep, bu mezhep, şu
inanç, bu inanç denilmesin. Kimse sen şusun busun demesin. Herkes olabildiğince
insan olsun.

Herkesin ocağında aş, başında bir dam olsun. Başını koymak
için bir ana kucağı, sırtını dayamak için bir baba yüreği olsun.

Maalesef hepimizin geleceği çocuklarımızın hepsi 2015
yılının son günlerinde okula gidemedi. Çocuklarımızın hepsinin birer okulu,
birer öğretmeni, gelecek için umutları olsun.

Komşu memleketten gelip Avrupa'ya gitmek isteyen
Suriyeliler... Büyük insanlık ailesi içindeki kardeşlerimiz... Kimse yaban ellere
gideceğiz diye delik bir lastik bot içinde karanlık bir denize açılmaya mecbur
kalmasın...

Bir daha Ege sahillerindeki cansız yatan Aylan bebeler
olmasın. Hiçbir çocuk, açlıktan ölmek üzereyken Ölüm meleğine yalvarmasın.

Anneler babalar yaşamının
baharındaki evlatlarının, kadınlar bir ömür boyu aynı yastık için söz
verdikleri kocalarının, küçük çocuklar evlerinin temel direği babalarının
acısıyla, tabutuyla imtihan edilmesin.

Yeniyetmeliğe adım atmasının hemen ardından baş göz
edilmesin kız çocukları... Kadınlar, çocuklar şiddet görmesin...

Ne yazık ki anaların doğurduğu, al yanaklı bebelerin
toplumsal yaşam tarafından canavarlara dönüştürüldüğünü çok gördük. Bebeler,
çocuk, çocuklar "İnsan" olsun. Canlı bomba olmasın.

İnsan biçimli
canavarlar, tecavüzcüler, katiller, işkenceciler yok olsun. Bunların yaptıkları
yanlarına kar kalmasın.

Özgecan'lar olmasın...

Nazım'ın dediği gibi, "Uzak Asya'dan dört nala gelip bir
kısrak başı gibi Akdeniz'e uzanan bu memleket bizim"

Eğer dünyada ademoğlunun ne kadar özgür olması mümkünse,
memleketimin insanının o kadar özgür olmasını dilerim.

Özgürlük elbette sadece "Verilen" bir şey değil.
Memleketimin insanı, "Özgürlük" kavramını savunacak güç ve bilinçte de olsun
istiyorum.

Böyle olunca, ifade özgürlüğü için bir şey söylemeye gerek
yok zaten. Hapse düşen fikir emekçilerinin kendilerinin olduğu kadar, içinde
nefes aldıkları toplumun ifade özgürlüğü için, daha fazla demokrasi için bedel
ödediği zaten anlaşılacaktır...

Gazeteciler sadece olguları değil, olguları meydana getiren
sebepleri de ortaya çıkarmaya çalışsın; hiç biri ne seçilmişin yanına yamanarak
itibar tırtıklamakla uğraşsın, ne atanmışın...

Gazeteciler hapiste olmasın...

Yeni yıldan fazla bir şey istemem... Bunlar olsun, bir de
sağlık, huzur, mutluluk olsun bana yeter. Kendim için istediğim her şeyi,
başkaları için de isterim.

Her şey, herkesin gönlünce olsun.