Artık seçim geride kaldı. Seçilmiş milletvekillerimiz Zonguldak İl Seçim Kurulu'ndan mazbatalarını aldı. Bundan sonra Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne giderek 26. Dönem Milletvekili olarak yemin edecekler ve Türkiye'nin birçok yerinden 550 milletvekili arasında yerlerini alacaklar.

Siyasette yeni seçilen seçilmişin ilk icraatlerini tahmin etmek hayli kolaydır. Yani bunun için müneccim falan olmak gerekmiyor.

Yeminlerini edecekler, meclis başkanı, başkanlık divanının oluşturulması gibi yasanın zorladığı icraatlar ile görevlerine başlayacaklar.

Ankara'da hükümet kurma çalışmaları devam ederken, çiçeği burnunda vekiller memleketlerine dönerek seçim sonuçlarını, ülkenin bu sonuçlara göre yaşayacağı geleceği kendilerine göre yorumlayacaklar.

Sonra valiyi, kaymakamı, belediyeyi, ticaret sanayi odasını, esnaf odasını, sendikaları ziyaret edecekler.

Çay içecekler. Aç olan kurabiye yiyecek.

Kendilerini ağırlayan—her ne kadar konuk muhalefetten, iktidar partisinin atadığı bürokrat veya iktidardan seçilmiş belediye başkanı bile olsa—ev sahiplerine övgüler düzülecek. Ev sahipleri de konuklarının ziyaretinden duyduğu mutluluğu dile getirecek, vekilin TBMM'de önemli görevler üstleneceğine inancını dile getirecek.

Eğer arada hakikaten siyasi parti farkı varsa, ev sahibi konuğunu uğurladıktan sonra arkasından homurdanacak. Vekil de bu makamı kendi partisine kazandırmak için planlarını yapmaya başlayacak.

Elden gelen bir şey yok, maalesef siyaset belli anlarda diğer mesleklere göre daha fazla riyakârlık gerektirebiliyor.

Sonra sayın vekiller Ankara'ya dönecek, odalarına yerleşecek, bu kez de kendileri ev sahibi olarak konuk ağırlayacak.

İktidar milletvekili validen rektöre, kaymakamdan muhtarlara, işadamlarından, meslek odası temsilcilerine kadar çok farklı bir portföy oluşturan şahısları TBMM'deki makamında ağırlayacak, ziyaretlere ilişkin haber-bilgi notu basına gönderilecek. (Bu kez vekillerin çoğu büyük ihtimal 7 Haziran sonrasında oluşturduğu kadroyla yoluna devam edecek.)

Muhalefet milletvekilleri daha ziyade kendi partisinden misafir ağırlayacak. Gelecek kongre, ne bileyim falanca ilçe başkanının durumu, istifa eden il genel-belediye meclis üyesi, delege belirleme falan gibi konuları konuşacaklar. Artık onlar vekil; bu yüzden partinin yerel organlarında görev almak isteyen herkes bir kez olsun kapılarını aşındıracak.

Meclis lokantasında et yemeği üstüne burma tatlı yenilecek, hesaplar milletvekili maaşından ödenecek.

İşte bu işlerin yapıldığı iki aylık sürenin ardından, kamuoyundan uzak kalmamak gerekir diye yapılan işlerin çetelesini kamuoyuyla paylaşmak üzere bir basın toplantısı ayarlanacak. İktidardakiler yaptıklarını abartacak, muhalefettekiler yok sayacak. İkisi de kendine has hedeflerini aynı unsurlar üstünden yürütmeye gayret edecek.

Bu arada (1 Kasım Seçimleri konuşuluyor, unutmayın) 10 Kasım Atatürk'ü anma günü, Yılbaşı, bu arada yerel basın kuruluşlarının kuruluş yıldönümleri takip edilecek. Hasılı, her özel güne uygun birer açıklama hazırlattırılıp TBMM antetli Word belgesi ile gönderilecek.

İster iktidar, ister muhalefet vekili olsun, yerel esnaftan hakkın rahmetine kavuşanların son yolculuğuna uğurlanması esnasında hazır bulunulacak.

***

Bunlar size gereksiz gelebilir... Ama böyle bir ara dönem yaşanmaması durumunda seçim psikolojisinden çıkmakta zorlanan saf seçmen, gelecek dönemde yapılacaklar, geçen dönemde yapılamayanları hatırına getirip vekillere surat asmaya başlayabilir.

Sandık vaatlerini çarpıtmak, oyalamak, geciktirmek için iktidar, muhalefet milletvekillerinin hepsi zamana ihtiyaç duyacak.

Şimdi müneccimlik gibi duracak ama... Halk olarak bizim onlara bu süreyi vereceğimizi de biliyorum. Zira hep verdik... Bizim vekillerin bir türlü saz çalmayı, türkü söylemeyi öğrenememesinin nedeni de bu değil mi?

Yine de keşke vekiller yemin eder etmez memleket meselelerinin üzerine seçim meydanlarında oy istedikleri zamanki ciddiyetle gitmeye başlasalar...

Nerde bizde öyle şans?