7 Haziran Seçimlerinin "Tekrarı" olan 1 Kasım Milletvekili Genel Seçimlerine 20 gün kaldı ama "Seçim Havası" hala ortalıklarda yok.

Bursa'da bağımsız bir aday bir çay ocağında kurulan ses sistemiyle projelerini anlatmaya kalktı ama dinleyici sıfır.

Zonguldak'ta siyasi partiler seçim afişleri, araç giydirme, müzikli propaganda konularına sınırlama getirmeye dair aralarında anlaştığından, her seçimde kızdığımız görüntü ve ses kirliliği yok.

Tahminler yapılıyor ama bir önceki seçim öyle yakın ki, ne değişeceğini, bu değişimin niçin, hangi dinamik nedeniyle gerçekleşeceğini(seçime giren partilerin temsilcileri farklı fikirde olsa da) izah edecek veri yok.

Ereğli siyasetinin İnönü Parkı'nda bulunan bir kafede şekillendiğine ilişkin basmakalıp önerme de bu seçimde fos çıktı.

Türkiye seçim havasına giremedi.

KEŞKE PROJELER YARIŞSAYDI

Bir önceki seçimde, adaylar (En azından adayların çoğu... Zira AK Parti'nin geçen seçim temel hedefi başkanlık sistemine yetecek desteği bulmaktı) projeler anlatıyordu. Hiç değilse hayal kuruyorduk.

Bu seçimde aralarında iktidar partisinin de bulunduğu siyasi partilerden adayların tamamı projelerden değil, koalisyonun neden kurulamadığından söz ediyor.

Hesapta AK Parti de bu seçimde projeci partilere karıştı ama bu durum seçimin partiler arasında bir proje yarışına dönüşmesine yol açmadı.

Yeri geldiğinde 7 Haziran fotokopisi projeler gündeme geliyor. Çok geçmeden konu dönüp dolaşıp yine "Hükümet niye kurulamadı sorusuna geliyor.

Keşke projeler yarışsaydı.

ŞİDDETİN GÖLGESİNDE

Öte yandan, 7 Haziran Seçimlerinin ardından "Hortlayan" terör dalgası can almaya devam ediyor. Dört ayda yüz elliye yakın güvenlik görevlisi, iki yüze yakın vatandaş teröre kurban oldu.

Bu satırların yazıldığı saatlerde, Ankara tren garı ve Kore Parkı arasında kalan kesimde bir patlama meydana geldiği ve çok sayıda can kaybı, birçok yaralı olduğu haberi düştü ajanslara. Bir yandan yazarken ölü sayısının giderek arttığına dair haberler gelmeyi sürdürüyordu. Acı mı demeli, öfke mi? Bu öyle bir duygu ki insanın içi yazmaya elvermiyor.

Kim üstlenirse üstlensin, faili kim olursa olsun, kim azmettirirse azmettirsin, "Savaşa İnat, Barış, Hemen Şimdi" başlığı altında yapılan bir miting öncesinde böyle bir eylemin hedefinin ülkede tesisini arzuladığımız "Barışı" hedef aldığını görmek, bu şekilde algılamak gerek.

Bu ülkede barıştan korkanlar var... Eğer öyleyse, bu da şiddete karşı en etkili şekilde barışı savunup koruyarak mücadele edilebilir demek oluyor.

Barışa sahip çıkalım.

KAÇMAK YOK...

Yukarıda anlatılanlar, oy kullanma oranının can sıkıcı olabileceği uyarısı aynı zamanda... Kimbilir belki de bu istenen, belki de amaçlanan bir şeydir.

Öyleyse bu oyunun da tüm sorumlu vatandaşların sandığa gitmesisuretiyle bozulması lazım. Sandığa gidilecek ki demokrasinin işlerliği sağlanacak.

Sandığa gidilecek... Herkes istediği partiye oy verecek. Beğendiği parti olmayanlar, kendisine en yakın duruş sergileyen partiye oy verecek. Kendi özgürlüğüne, ülkenin özgürlüğüne, demokrasiye, Cumhuriyete, dahası barışa bu şekilde sahip çıkacak.