Ah o yerel seçimlerin öncesindeki pembe tablolar!

Televizyonun karşısına geçiyorduk, belediye başkanlıklarına aday siyasiler vatandaşın hayatını kolaylaştırmaktan, hizmet fiyatlarının düşüşünden falan bahsediyordu.

 Gerçi Ereğli’de böyle bir söz duyma imkanı bulamadık -en azından kazanan aday Halil Posbıyık’tan- işitme imkanı bulamadık ama o günlerde atmosfer öyle iyimserdi ki pembe bir gelecek rüyasıyla sarmalandığımızda ötesini berisini, ilerisini gerisini sorgulama gereği duymadık. Öyle ya nasılsa yelkenlerimiz atlastan, halatlarımız ibrişimden olacaktı, hele şu seçim işi bir geçsindi.

Oysa, Karaman’ın koyununun oyununun sonradan ortaya çıkacağını genlerine işlemiş bir topluluğuz biz. Nasıl olduysa bunu diyenler o anki coşku dalgası içinde kaale alınmadı.  Zaten bu ifadelerin çoğu parti veya aday çevresi aidiyetleriyle söylendiğinden bu umursamazlık etkisi katlandı.

Fakat hepimiz biliriz ki hiçbir güzel rüya ebediyen sürmez.  Sabah olur, gün ağardıktan sonra öyle veya böyle uyanmanız gerekir.  Siyasette de bu uyanışlar cicim aylarının bitişiyle gerçekleşir.

Şu anda böyle bir noktadayız.

***

Esasen, belediye uygulamaları hakkında ilk altı ay ve onikinci ayın sonunda bir şeyler yazma niyetindeydim.  Ancak madem gereği hasıl oldu, kaleme kilit vurmaya hacet yok.

Önce suya zam yapıldı.  Suya zam yapıldığı günlerde hepimiz öylesine bir fiyat artışı baskısı altındaydık ki bu ilk zam fazla dikkat çekmedi. Benzine, doğalgaza, tütüne, envai türden ürüne gün aşırı zam gelirken, ilçede su fiyatlarında yaşanan artış devede kulak gibiydi.  Son meclis toplantısında ulaşım hizmetlerine de zam yapıldı biliyorsunuz.  Konjonktür değiştiğinden bu defa başka zamlar arasında yitip gitmeyen –ve hayli bir can sıkan- bir gelişme oldu bu.

Belediye Başkanı, Çilek Halk Otobüsleri ücretlerine zammı  hükümetin akaryakıta yaptığı zamlarla, lastik fiyatlarıyla filan açıkladı.  Talep okunurken, kooperatifin talebi üzerine konunun meclise geldiği ifade edildi.  Başkan, Ücretsiz binişler yüzünden Halk otobüslerinin zarar ettiği, mağdur olduğu ifadelerinde bulundu filan.

Fark eder mi?  O yüzden oldu, bu yüzden oldu ama sonuç aynı oldu. Neticede halk otobüsüne bindiğimizde daha fazla para ödeyeceğiz. 

Demek ki halkçılığın da bittiği bir nokta varmış.

***

Bu halk otobüsü fiyatlarında aklım ermeyen bir başka konu da kentkartı olmayanların ödediği fazladan ücret konusu…

Başka şehirlerde yaşadığım dönemlerde de benzeri uygulamalar görmüştüm ama bunun tam tersiydi. Tek kişilik bilet veya biniş ücreti verdiğinizde normal ücret ödersiniz ama aylık abonman veya toplu kart kullandığınızda indirimli ücretlerden yararlanırsınız.

Bizde kentkartınız varsa normal ücret ödüyorsunuz.  Yoksa cezalı ücret ödüyorsunuz. Ceza kavramı çok açık olması gereken bir kavramdır.  Yasalar kooperatiflere ceza koyma yetkisi vermez.  Doğrusu, en son zamla normal ücretin üç liraya çıktığıdır. Kentkartlı ulaşım ücretlerini tenzilatlı olarak görmek gerekir ama bu yanlışa henüz aklı eren biri yok galiba.

Bir diğer konu da tüm toplu taşımanın tek bir kuruma verilmiş olması.  Sadece halk otobüsü var.  Başka yerde halk otobüsleri belediye otobüsleriyle birlikte çalışır. Aynı güzergahlarda dolmuşlar da çalışır çoğu zaman.  Ereğli’de bu konuda bilerek veya bilmeyerek bir toplu taşıma tekeli oluşturulmuş; alternatifi yok.  Bu konudan şimdiye kadar bir sıkıntı yaşanmadı ama bundan sonra yaşanmayacağının garantisi var mıdır, işte orası belli değil.

***

Farkına varılması gereken başka bir şey daha var.  Halk Otobüsü plakalarına 20 tane ilave yapıldı. Bu arada en baştan beri ihalesiz olarak verilen toplu taşıma hakkı, bundan sonra ihaleyle yapılacakmış. Sayıştay denetçileri böyle yapılması gerektiğini söylemiş.

Elbette bundan kooperatifin ve üyelerinin rahatsız olmasına şaşacak bir şey yok.  Yasa emri olduğundan büyük ihtimalle ellerinden de bir şey gelmeyecek. Yine de ilave plakalı ve ihaleli toplu taşıma düzenine geçilmesinin, kooperatifin zam talebine belediyenin ve belediye başkanının karşılık hamlesi olarak bakılabilir mi diye geliyor insanın aklına?

Ne dersiniz, olur mu?