Daha ne kadar bir işle uğraşırken yarıda bırakıp başka işlerle ilgilenmeye başlayacağız bilemiyorum.

Bugünlerde örneğin, Ereğli'de trafik ve turizm konusunda yapılan girişimleri konuşuyoruz. Ereğli İl olur mu, olmaz mı diye düşünüyoruz, doluya koysan olmuyor, boşa koysan almıyor. Zira tüm siyasiler elbirliği içinde bu konulara yöneldi. Aslında siyasilerin genel anlamda Ereğli'nin il olmasına sıcak bakmadığını herkes biliyor ama kamuoyunda bunu açıkça deklare etmek de işlerine gelmiyor. İşin sonunda Ereğli'ye ihanetle damgalanmak var.

Kamuoyu da haliyle bu konuların artısını eksisini konuşuyor. Eleştiri zannedilmesin. Bunların da konuşulması lazım. Korkulması gereken, yarın bu konulardan da sıkılıp başka konulara yelken açılması. Böylece ne eski mesele çözülüyor, ne de yeni meselenin nihayetine ilişkin bir öngörüde bulunmak mümkün olabiliyor.

O yüzden daha önce önemli kabul ettiğimiz şeyleri dönem dönem hatırlatmaktan zarar gelmez.

***

2014 yılında esnaf kuruluşlarının eski devlet hastanesi arazisinin Bülent Ecevit Üniversitesi'ne devrine ilişkin kamuoyu yaratma çabalarının ardından, dönemin AK Parti milletvekili Prof. Dr. Ercan Candan, bu devrin yapılmasının önemine dikkat çekerken, "Milletvekilliğime dahi mal olsa, bu devrin yapılmasını sağlamalıyız. Bunu bu kadar önemsiyorum" mealinde cümleler ifade etmişti.

Nitekim girişimler olumlu sonuç verdi, devir işlemleri tamamlandı. Bu arada gelip geçen her seçimde üniversite konusu ana temalardan biri haline geldi. Ne mutlu ki iktidarıyla muhalefetiyle tüm kamuoyu projenin bir an önce gerçekleşmesi için ittifak etti. Bir heyecan dalgası aldı yürüdü, avam projeleri havada uçuştu. Başarının asıl sahibinin kim olduğu dışında her şeyde aynı sonuca ulaşıldı. Bu noktada herkes doğal olarak kendi rolünü abartmayı tercih etti.

Ereğli'ye kampüs kurulacak, on bin öğrenci gelecek, bu ikinci bir Erdemir anlamına gelecek, esnaf bayram edecek, sosyal ve kültürel alan zenginleşecek, Ereğli'nin turizm değerleri ortaya çıkarılacak. Aha avam proje bitti, uygulama projesi için ödenek bekleniyor filan derken bir de baktık ki az gitmiş, uz gitmiş, bir arpa boyu yol gitmişiz.

İşin ilginci, Ereğli'de herkes kampüs bizim canımız, ölürüz de vermeyiz nidaları atarken, dönemin BEÜ rektöründen kampüse ilişkin doyurucu iki kelimelik bir beyanat bile gelmemişti ne hikmetse...

AK Parti Milletvekili Faruk Çaturoğlu, Temmuz Ağustos aylarında uygulama projesi için ihaleye çıkılacağını açıklamıştı. Aralık ayındayız ve hala çıt yok.

Bölge komutanlığının hastane alnının eğitim alanı olarak tespit eden imar değişikliğine itirazının meclis tarafından reddedildiğini biliyoruz bir de.

Sonrası karanlık.

***

Bugünlerde eğer sorarsanız, siyasiler kampüsün akıbeti konusunda baştan savma cevaplar veriyor. "Kalkınma bakanlığından uygulama projesi için ödenek gelecek,", "Avam proje hazırlandı, çalışmalar devam ediyor" falan. Öbür türlü kimsenin bu işler için enerji harcadığına tanık olmuyoruz nedense...

Bu durum, siyaset kurumunun bugünkü meselelere yaklaşımının da bir süre sonra aynı noktaya gelebileceği endişesi doğuruyor. Oysa emin olun şu anda inşaata başlanmış olsa, imzalar atılırken, imzaların atıldığı yoldan geçen herkes kendine pay çıkarma yarışına girmiş olacaktı.

Bir iş tamamlandığında ortaya çıkacak prestiji paylaşmak konusunda söyleyeceğimiz bir şey yok. Kimin olursa olsun. Ancak apaçık belli olduğu üzere, iş tamamlanmadığı zaman paylaşacak bir prestij, itibar falan da olmuyor.

***

İşin gerçeği, iş tamamlanmadığı zaman prestij olmuyor ama başarısızlığı üstlenen birisi de olmuyor. Herkes işin azıcık ilerlemesindeki payını anlatıyor. Açık söylemek gerek, tamamlanmamış işlerin hesabı sorulacaksa, en başta buradan politik rant çıkarabileceği mülahazasıyla en öne atlayanlar olmalıdır.

Aslında başarısızlığın kimin olduğu bile o kadar önemli değil. Yeter ki takip edilebilir bir takvimle işlerin nasıl ilerlediğini öğrenelim. İlçenin umutları arasında önemli bir yer tutan Üniversite Kampüsü meselesinin unutulmadığına kanaat getirelim.

Bu da yeterli olur.