Bildiğiniz gibi aile, anne, baba ve çocuklardan oluşur. Her çocuğun bir anne, babası vardır. Dolayısı ile varlığımıza sebep olan anne ve babalarımıza gösterilmesi gereken sevgi ve saygı dan bahsetmek istiyorum. Annelerimiz; Bizleri dokuz ay karnında taşıyan, hamilelik süresince pek çok güçlüklerle karşılaşan, hayati tehlikeleri göze alarak çocuğunu doğuran, çocuğunu büyütmek için uykusundan, istirahat 'inden, sıhhatinden fedakarlık yapan kutsal bir varlıktır.
Anne gibi yâr olmaz... Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar. Ana başa taç imiş, her derde ilaç imiş... gibi sözler hakkını asla ödeyemeyeceğimiz analarımızı tanımlar.
Babalarımız ise; Biz çocukları için tarla da, çapa da, fabrikada, kamu kurum ve kuruluşlarında yılmadan, usanmadan çalışan, yemez yediren, içmez içiren ve evin tüm sorumluluğunu üzerine alan kıymetli bir varlıktır.

Peki anne ve babalarımızı neden sevmek ve saymak zorundayız? Kim bilir onlar bizim için nice dayanılmaz acılara katlanmışlar. Kim bilir onlar bizim için nice güç ve sıkıntılarla pençeleşmişler. Kim bilir onların kaç defa tatlı uykularını bozduk, kaç defa bir kuş yuvasın dan daha sıcak kolları arasında sabahladık. Onlar bizlere bu iyilikleri, gösterdikleri bunca sevgi ve şefkatleri karşısında acaba bizden bir ücret mi istediler? Elbette hayır! Onlar bunu sırf evlatlarına duydukları sevgi ve şefkatten dolayı yaptılar.
Dinimiz İslam da anne ve babalarımıza saygıda bulunmamızı emretmiş, ana, babaya gösterilen sevgi ve saygıdan dolayı büyük bir mükafatın olduğunu, saygısızlık yapmanın da yine büyük bir günah olduğunu bildirmiştir. Bir Kur'an ayetinde şöyle buyrulmaktadır :

"Çünkü Rabbin, kendisinden başkasına kulluk etmemenizi ve anaya-babaya iyilik etmenizi buyurmuştur. Eğer onlardan biri, veya her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ererse, onlara öf bile deme, azarlama onları ve onlara güzel ve iyi söz söyle. İkisine karşı da merhametle kol kanat ger, mütevazi ol ve ya Rabbi de: "Onlar çocukluğumda beni nasıl büyütüp yetiştirdilerse, sen de onlara öylece merhamet et!" Sevgili peygamberimizde : " Cennet annelerin ayakları altındadır." Diyerek nimetlerle dolu koca cenneti anaların ayakları altına sermiştir. Bir başka sözünde de : " Üç dua vardır ki bunlar mutlaka kabul olunur. Mazlumun duası, misafirin duası ve anne, babanın evlatlarına yapmış olduğu duadır."

Anne, babalarımız gönül dünyamızın kutup yıldızlarıdır. Sevgileri de o nispette büyüktür. Elbette onlara gösterilmesi gereken sevgi ve saygıyı şu kısacık yazıya sığdıramayız. Onun için şu sözlerle yazımı bitirmek istiyorum;

Anne ve babalarımıza her türlü ikram ve ihsanda bulunmak, onların ihtiyaçları oldukları taktirde bütün maddi ve manevi ihtiyaçlarını gidermek, onlara sevgide,şefkatte,saygıda asla kusur etmemek gerek 'öf ' bile dememek, onlara karşı daima tatlı dilli olmak, en güzel tavır ve davranışlarda bulunmak gerekir. Ne kadar imkansız,zor koşullar altında yaşasalar da,evladın olarak seni bunaltsalar da Yine onları üzmemek için elinden geleni yapmalısın, bıkkınlığı ifade edebilecek bir tavır takınmamak gerekir. Gönüllerini kıracak en ufak bir sözden bile kaçınmak gerekir. Sözlerini dinleyip, onların yanında itibarımızı zedeleyecek söz ve davranışlardan kaçınmak gerekir. Hastalık ve yaşlılık zamanlarında huysuz, çekilmez,hırçın,saldırgan olabilirler Olsunlar onlar bizim var oluş sebebimiz Biz onlara gözümüz gibi bakmalıyız Bir dediğini iki etmemeliyiz Daima yanlarında olmalıyız ki onların duaları ile cenneti kazanalım. Ve unutmayalım ki, bu günün biz evlatları yarın'ın anne, babaları olacağız.

Eğitimci-Yazar-Şair HARUN KARA diyor ki;

"Anne-baba sevgisi Peygamber sevgisidir"

"Kim sevip, sayarsa anasını, babasını, O da görür evladından aynısını"

Babacıcığım...Seni anlatacak kelimeleri bulmak çok zor.O kadar çok ki sen her şeysin benim ruhumda yer kaplayan.Babam sen bana Anne oldun,baba oldun,arkadaş oldun,sırdaş oldun Babam sen güven duyduğum tek insan oldun,Fırtınalarıma,her türlü zorluklarıma ,hırçınlıklarıma katlandın öğretmenim oldun, okuttun ,büyüttün öğretmen yaptın Ben daha ne isterim benim sırtımı yasladığım,başımı dayadığım bir babam var ...Bazen sevgimi yeterince ifade edemesem de seni ne kadar çok sevdiğimi sen biliyorsun benim fırtınalı ruhumun isyanları arasında sıkışan sevgi çığlıklarımsın...Seni öyle seviyorum ki sen her şeyimsin BABAMSIN ...SELDA KARA YAYLA

Benim babam güven kokar.Her ne olursa olsun evlatlarının arkasında kale gibi durandır.Anlayışlı düşünceli çocuklarının mutluluğu için kendinden vazgeçendir O.Babacığım seni çok seviyorum. Iyi ki benim babamsın.Az insana nasip olur senin gibi bir baba.çok şükür ki bize nasip oldu.iyi ki varsın.Bazen seni üzsem de istemeden seni çok seviyorum.Babalar günün kutlu olsun Tek varlığım babacığım. EDA KARA

Bende bir şiirimle anlatayım babamı;

BENİM BABAM (Babalar Günün Kutlu Olsun)

Benim babam.

Kültürlü, olgun, anlayışlı adam,

Vurdu mu masaya yeri göğü inleten adam,

Benim babam.

Romantik, duygusal adam,

Benim babam.

Hiç bir şey için eşini üzmeyen adam,

Benim babam.

Yarını düşünen fakat bu günüde yaşamayı bilen adam,

Benim babam.

Uğruna ölebileceğim tek adam,

Benim babam...

Oyuncu-Yönetmen-Şair Emrah KARA

Evlatlarım;

Büyük sevgiler büyük fırtınalar oluşturur Büyük fırtınalarda büyük sevgilerin eseridir Gönüller deniz gibidir Fırtınalarda hırçınlaşır,devleşir,sahili,çakılları,kumları ölümüne döver Sonra bir bakarsın; Fırtınalar geçer deniz sakinleşir sonra nazlı nazlı çakıllara ve kumlara sevgi ile ,şefkat ile sarılır başını koyar tarifsiz büyük sevgi ile kucaklaşırlar Deniz dalgasız,fırtınasız olmaz ama sevgisi de hiç bitmez büyüdükçe büyür" İşte onun için devlerin aşkı büyük olur" Biz büyük bir aileyiz Bizim büyüklüğümüz sevgimizin büyüklüğündendir Ben dünyanın en zengin insanıyım Baha biçilmez elmaslara (evlatlara ) sahibim Allahıma şükürler olsun.