CHRİSTİAN LOUBOUTİN, yine yapacağını yapmış. Pazar, akşam saatleri. Gün boyu moda izledim. Uzun saatler dünya modacıları ve sezon kreasyonları. Ardından Türk modası. Christian Louboutin  dört yeni çanta,  tasarımın en cezbedici hali. En moda, üst moda gibi. Dünyaca ünlü ayakkabı tasarım markası Christian Louboutin  kırmızı tabanlı dünyanın en moda ayakkabı modelleriyle adeta bir tutku, vazgeçilmeyen türden. Yabancı televizyon kanalında EYE TO EYE programında ve diğer farklı kanallarda Louboutin ile yapılan röportajları defalarca izledim, ezberledim hatta. Ve dünyada bu markayı takip etmeye başladım.

Röportajlarında beni en çok etkileyen bölümü ise;  Fransa'da müzikhollere gitmek için bilet parası olmadığı ve ilk yarıda 4-5 arkadaş ara bölümde seyirciymiş gibi salona fark ettirmeden girerek dansçı kızları izlemek ve ayakkabılarını hayalinde tasarlamak. Ve o dansçı kızların elbiselerinin KIRMIZI olması. Kırmızı rengin ayakkabı tabanı için çok etkili olacağına inanması. Ve gerçekten dünya onun ayakkabılarını giyiyor. Her birinin tabanı KIRMIZI. Zorluklar insanı her zaman, nerede olursanız olun yaratıcı yapar, hayal gücüne ustaca eğilimi gösterir.

Ancak şimdi pc'de  Christian Louboutin yazdım ve oradaki tanıtımı sizlerle paylaşma zamanı; (kaynak: ekşi sözlük)

Babası roger louboutin marangoz. Annesi irene louboutin ev kadını. paris'in 12. bölgesinde doğdu. 16 yaşında okulu bıraktı. Bir dikiş okuluna yazıldı. Aynı zamanda kuaförlük ve aşçılık eğitimi de aldığı bu okuldaki üç erkekten birisiydi. Kızların kimi arka sırada oturup cips yerdi, kimisini zengin sevgilisinin şoförü almaya gelirdi. "hayal ettiğim gibi değildi ama lisedekinden daha mutluydum" diyor. Daha sonra Chanel ve Yves Saint Laurent'in de okulu olarak bilinen Academie Roederer'e gidip güzel sanatlar ve çizim eğitimi aldı. Akademi bitince çizimlerini gösterip müzikhollere iş başvurusu yaptı. Folies Bergeres kabaresinde staj yaparken dansçı kızların ayakkabılarının içerisine ayakları ağrımasın diye ince dilimlenmiş çiğ et koydu.

18 yaşında stajyer olarak Charles Jordan'da başladığı ayakkabıcılık mesleğinin ilk yılını Fransa'nın romans şehrinde geçen bir 'kara sene' olarak nitelendiriyor. "çok çalıştırıldım ve Parisli olduğum için dışlandım. 18 yaşındaydım ve gezip tozmak istiyordum" diyor. Stajı bittiğinde Chanel'de çalıştı. Sonra da Yves Saint Laurent'da. Daha sonra ayakkabıcılığın mabedi kabul edilen İtalya'ya gitti. Sadece otel parasını ödeyen bir İtalya'na koleksiyon çiziyordu. "adamın tek yaptığı büroya girmek, çizimlere bakmak, bağırmak ve buruşturup çöpe atmaktı" diyor. Bir gün büroya girdiğinde İtalyan patronun annesini çizimlerini çöpten alıp ütülerken görünce aslında başarılı birisi olduğunu anlayıp İtalyan ile bağlarını kopardı. Otelini ödeyecek kimse de kalmayınca sokakta buldu kendini.

"henüz 23 yaşındaydım ve hayat yine de güzeldi" diyor. Sonra İtalya'da Sidonie Larizzi ile çalışmaya başladı. Kötü deneyimlerden sonra iyi birisiyle karşılaşmak Noel baba'yı görmek gibi gelmişti ona. Aynı dönemde ünlü ayakkabı tasarımcısı Roger Vivier kendisine asistanı olmasını teklif etti. "artık başkaları için çalışmak istemiyordum. Bu yüzden ayakkabı işini bıraktım. 1989 yılında park ve bahçe tasarımına yöneldim" diyor. Bir gün, antikacı bir arkadaşı "hala ayakkabı çiziyor musun?" diye sordu. Christian Louboutin de "o bir çocukluk hayaliydi. Hayallere takılmamak lazım" cevabını verdi. Bunun üzerine antikacı arkadaşı, "ayakkabı işine dönmek istersen Jean Jacques Rousseau sokağında bir dükkânım var. Boş duruyor. Al orayı ayakkabıcılık yap" dedi. Christian Louboutin arkadaşının da yardımıyla 1992 yılında Paris'teki Jean Jacques Rousseau sokağında ilk mağazasını açtı.

Mağaza açıldıktan 1 hafta sonra Monako prensesi Carolina ve bir arkadaşı tesadüfen mağazayı görüp girdiler. Prenses Carolina geldiğinde mağazada ünlü Amerikan moda dergisi w'den de bir gazeteci vardı. Bu durum Christian Louboutin'in hayatını değiştiren tesadüf oldu. Prenses Carolina mağazadaki bütün modelleri çok beğendi ve hepsini satın aldı. W Dergisi'nin dükkânda tesadüfen bulunan muhabiri bunu büyük haber yaptı. Ve Christian Louboutin markası Amerikan piyasası başta olmak üzere tüm dünyada bir anda tanındı. Amerika'nın büyük toptan ayakkabı alıcıları Christian Louboutin'in kapısını çalmaya başladı. Henüz gelecek sezon koleksiyonunu hazırlamamış olmasına rağmen Christian Louboutin üretilmemiş ayakkabılarını çoktan satmıştı. Paris mağazasından iki sene sonra 1994'te New York mağazasını açtı. Bugün dünyada 48 ülkede 200'den fazla mağazada satılıyor. Dünya genelinde kendi adını taşıyan 20 mağazası var. 2009'da 200 milyon euro'ya yakın ciro yaptı.

Hafta içi malum haberler harici televizyon izlemiyorum. Pazar gününe neler sığdırıyorsunuz bilmiyorum ama deneyimledikçe eleniyor hobi bölümleri. Bana kalan eğilimler moda&sanat&müzik programları vs. oluyor.

Dünya modasında birçok modacı ve yeni kreasyonlarını izledim. Hazırladıkları defileleri görsel izlerken, modacıların anlatım konseptleri, konuya mesleki hakim olmaları beni çok etkiledi, heyecanlandırdı. Hayal gücümü canlandırmak için modeller açısından etkili bile olmaya yetti. Ardından Türk modacılarımızdan birinin defile sonrası konuşmalarını tam dinliyordum ki, hafif hafif bir düşüş bu da neyin nesi diye içimden geçerken aradaki farkı görmemek imkânsızdı. Bizim ülkemiz dünyanın en güzel ülkesi. Tekstilde ise başarımız hat safhada. Ama beni üzen, isim yapmış modacılarımızın anlatıma yansıyan bölümlerinde gerek moda terimleri, gerek konseptleri hakkında izleyiciyi bilgilendirmede düşük bir boyutta kalmasıydı. Evet, eğitim her şey. Yabancı dil bilmek, birçok dünya ülkelerini gezip, görmek yapılan işlere fark katmak gelişmek, geliştirmek çok üstün bir duygu. Milyonlarca insan bunlardan birini zaten yapıyor. İş ve işleyişe neleri ne kadar geçirdiği ise ne kadarını anladığından geçiyor. Eksik bir sözcük gibi kalacak MODA bir yanımda. Dileğim, dünya ülkelerinde ilklerde olmak.