..büyük çoğunluğun 'kaçabildiği kadar kaçtı, gitti' deyimi 'kaçmak' değil de  'mecaz' anlamı ifade eden uzantının başlangıcı oldu artık bayramlar. Gitmek istemek, uzaklaşmak var bir şekilde. Öncesi tatilde olanlar, tükenen biletler, tıkanan trafik, deniz, kum, güneş, çoluk, çocuk. Bayramın ikinci günü akşam saatleri şu an..çok fazla misafirlikler, çocukların belleklerinde bir güneş gibi eşsiz doğan heyecanlar, saflığın ifadesi ile çoğalan sevgiler ve paylaşımları.

Diğer yandan Darülaceze'de bayramları gördüm, bir cümle aklımda: 'biz unutulmuş insanlarız.' Hepsinin gözü bir evlat, bir yakını uğruna yolda..yollar uzuyor baktıkça, gözlerdeki yaş acı kaderin gerçek ifadesini sunuyor. Bu kadar çıplak bir sahne, yaşamak bu bayramlarda..sormak istiyorum: Siz bir evlat olarak anne-babanızı gerçekten unutabilir, terk edebilir misiniz? Biraz kendini hatırlamalı insan, kendine dönebilmeli kayıplarını kazanca çevirebilmek için.

Nerede o eski bayramlar diyecek kadar bir nesil, kuşak devirmedik daha. Önderliği yapan nesli izleyelim derken zamanı hızlandırmanın bu coğrafyada bir yolunu bulmamız gerektiğinden bahsetmiş bir köşe yazarı, dediği gerçekleşirse yeni bayramlar kim bilir ne çok şey ifade eder.

Çocukluğumdaki bayramların neşe, heyecanını anlatmam mümkün değil. Arada bir özlüyorum. 'Özlemek' hiç bitmeyen bir duygu oldukça insanda yaşamı anlamlı kılan ne varsa sizi çoğaltıyor, yükseltiyor. Son bayramlar bana göre çok doğal, ailemde hala aynı koşturma heyecan. Bu hava hoşuma gidiyor. Siz de ailenizin çocuğu havasında bir edada oluyorsunuz. Tuhaf olan ise bayramın birinci günü 8 Ağustos 2006'da ailemizin en büyüğü kaybettiğimiz Babaannem. Benim için dolmayan tek boşluk bu duygumdu. Hepimiz ölümlüyüz belki, yine gözleri dolarak yüzüne yayılacak gülümseyişi benden eksik etmeyen ve sevdiklerimden eksik etmemeye çalıştığım bir bayram daha geldi geçiyor.

Harçlıkları, şekerleri toplayan çocukların bir film karesine düşen fragmanları gözlerimden bir daha geçiyor. Her zamankinden daha anlamlı.  Bundan yıllar sonra yazılan köşelerde kim bilir bayramları nasıl anlatıcaz ya da anlatılacak yeni kuşaklara.

Beni ben yapan kutsal topraklardayım matmazel. Bana gelen ilk mesajdı..sevindim, duygulandım. Ne de olsa bayramdı!

İçimizden bayram sevincini öldürmek hayaldi, gerçek oldu. İçinden ATATÜRK sevgisi geçen tüm dost ve okurların Ramazan Bayramları kutlu olsun.