• 

Sanallaşıyoruz artık, gerçek beynimizi yavaş yavaş kullanmayı unutuyoruz yerini etrafımızdaki aletlerin beynine teslim ediyoruz. Günümüzde unutkanlıklar artıyor ve makineler her şeyi bizim yerimize yapmaya başlıyor. Araçlarımızın artık yağına suyuna bakmıyoruz, çünkü içindeki ekranlar zaten bize haber veriyorlar, evde bulaşık yıkarken çamaşır yıkarken bile eskisi gibi bedensel güç harcamıyoruz, her şey makineleşiyor ve bu makinelerin hepsi bizim yerimize hesaplama yaparken makine reklamlarında vurgulanan amaç ise hayatımız kolaylaşıyor…

Hayatımız kolaylaşıyor mu? Evet, hem de sonuna kadar ama artık bir fritözün kızartacağı malzemeyi tanıyıp ne kadar zamanda pişireceğini hesaplaması biraz fazla olmuyor mu? Eskiden ne kadar güzeldi yeni evli çiftlerin “hayatım bu akşam yemeği yaktım” gibi cümleleri ve bunla oluşan mazi hikayeleri vardı, peki ya şimdi? Sen malzemeyi koy fritöz hesaplasın senin hayatın kolaylaşsın ya da aynı şey çamaşır, bulaşık makinesinde de geçerli, aslında hayatımızı ufak ayrıntılarla kolaylaştırırken kendi düşünme yetimizi kaybettiğimizin farkında değiliz, artık kimse arkadaşının, evinin yada kendi cep telefonunun bile numarasını hatırlamaz halde, bir kişiye numarasını sorduğunuzda hatırlamayı çalışmak yerine gelen cevap sen söyle ben seni çaldırayım şeklinde olmuyor mu?

Bilgisayarlar, hayatımızı tamamen ele geçirmiş durumda. Araçlardaki arızalar artık mekanikten daha çok beyin arızası, yani artık araçlarımızın da psikolojik sorunları var desek pek yanlış olmaz. Kendi kendini park eden, tek tuşla gaza bile basmaya gerek kalmayan arabalara, tuşu olmayan cep telefonlarına, i-pad denen tuşsuz bilgisayarlara ve en önemlisi canı sıkıldığı takdirde evimizi bile istila edebilme ihtimali olan beyinli beyaz eşyalara sahibiz… Korkmuyor değilim bir gün gelecek ve hepsi beynini yaptığı işin dışında kullanarak başımıza bela olacaklar diye, bu kanıya nerden mi vardım? Geçtiğimiz yıl gişe rekoru kıran transformers çizgi filmi çocukluğumuzdan günümüze bu olayı empoze edenlerden sadece biri…