Artık herkes ipin ucunu bırakmış durumda. Biraz akıllı olanlar işin farkında da ya diğerleri, onlar da aklına başına almadığı sürece salgın giderek yayılacak. Bahar sarhoşluğu vurdu, vurmak üzere insanlara. İşin sonu çok kötü. Üçüncü dalgayı yaşıyoruz. Dört, beş altı sırada bekliyor. Hangi dalgada sıra bize gelecek ya da ne kadar yaklaştık bu mendebur hastalığa günlük yaşantımızı yaşarken çok merak ediyorum.

Salgınla mücadele yaşantımızın ilk sırasında olması gerekirken, ekonomik sıkıntılar salgının önüne geçiyor. Ülkenin içinde bulunduğu siyasal gruplaşma cabası. İliklerimize kadar hissediyoruz yarın ne olacak korkusunu. Güneş açınca unutacağız, şöyle bir kaçamak yeşilliklere deniz kenarına. Domates, Biber ucuzlar da Peynir, zeytini bilmiyorum.

Salgınla mücadele ilk kayıplarımızdı sağlıkçılar, eczacılar. Yıl dönümleri geldi onları anıyoruz. Covid hastalığına yakalandığında Prof. Dr. Cemil Taşcıoğlu gibi; Tüm deneysel ilaçları üzerimde deneyebilirsiniz diyecek kadar cesur insanlardı hepsi. Bizler ise cesurluğu maske takamamakta, kalabalık ortamlarda bulunmak zannediyoruz.

Avrupa’da ülkeler yeniden kapanıyor. Eğitime yeniden ara veriliyor. Ülkeler vatandaşlarına ekonomik yardımı sonuna kadar açmış durumdalar. Bizde mi? Doğal gaza, benzine zam üstüne zam, üç kuruş kazanan esnafın dükkanları kapalı daha öğretmenlerimizi bile aşılayamadık. Vaka sayıları hızla artıyor. Ramazan geldi, her yer kapanırken neyse ki Teravi namazları serbest.

Yazının başlığı neden Nöbetçi eczane sorunu diye soracak olursanız. Beş liralık ilaç için 30 lira taksi parası ödediğiniz zaman. Kuyrukta yarım saat bir ilaç için beklerken 100 bin nüfuslu bir ilçede neden biri Ömerli’de biri Erdemir caddesinde iki eczane nöbetçi diye düşünürken anlarsınız. Mülkü erkan ise ilacını odacısına, şoförüne aldırmadığı zaman anlayacak.

Allah sizi navigasyon ile eczane arama derdine düşürmesin. Kalın sağlıcakla.

Not: 06.04.2021 tarihinde Din İişleri Yüksek Kurulu teravi namazlarının evde kılınmasının uygun olduğuna karar vermiştir.

                                                                                              Saygılarımla,

                                                                                             Uğur DEMİROĞLU