ENGELLİ EREĞLİ...
11 Mayis 2017 08:54:18
Engelliler Haftası sabah saatlerinde konulan çelenklerle başladı.
Engelliler bir toplumun vicdan katsayısının yüksekliği konusunda önemli bir kriterdir. Eğer engelliler yollarda rahatça ilerleyebiliyor, kamu binalarına, alışveriş merkezlerine, kültür merkezlerine kolaylıkla erişebiliyorsa, ulaşım sistemini engellerine takılmadan kullanabiliyorsa, eğitim ve istihdam olanaklarından diğer vatandaşlar kadar yararlanabiliyorsa, o toplumun engellilerin sorunlarını aşma yolunda olmasının yanı sıra, vicdan katsayısının yüksek olduğunu söyleyebilirsiniz.
Engelliler haftası ne kadar laf ola beri gele, "Kutlansa" da, esasen kutlama yapılacak haftalar arasında sayılmaz. Bu hafta, engellilere acıma haftası, onların gönüllerini alma, ziyaretlerde bulunma haftası falan da değildir.
Bu hafta içinde yapılabilecek en önemli faaliyetler, engellilerin yaşama katılmasını engelleyen unsurları tespit etmek, onların sosyal yaşamda insan hakları gereği hak ettikleri konumu almalarını kolaylaştıracak tedbirleri alma konusunda neler yapılabileceğini tartışma olanağı sunanlardır.
Herkesin kendi kapısının önünü süpürmesi gerektiğine dair özlü bir deyiş vardır. Dünyada ve Türkiye'de engellilerin durumundan önce, kendi ilçemizde, mahallemizde, sokağımızda engellilerin durumu konusunda özeleştiri yaparsak ve aksaklıkları düzeltirsek, genele katkı yapmış oluruz zaten. Çünkü herkes kendi kapısının önünü süpürdüğünde, kentinin tümü temiz olacaktır muhtemelen.
***
Bir siyasetçi, bir kamu yöneticisi, sivil toplum kuruluşu yetkilisi size "Ereğli'de engellilerin durumunun başka kentlere nazaran daha iyi olduğunu" söyleyebilir. Belli açılardan bu doğru da olabilir ama kıyaslamalı seviyelere bakarak durumu tam algılamak mümkün değil.
Mesela, ortopedik engelliler, toplu taşıma sisteminden istedikleri gibi yararlanabiliyor mu? Ereğli'de hizmet veren halk otobüslerinin kaçta kaçında engellilerin binmesi için gerekli düzenekler var?
Torba yasalarla yasal zemine kavuşturulan engellilerin şehir içi ulaşımdan ücretsiz yararlanması konusu ne oldu? Ne kadar engelli Yenimahalle'den otobüse binip ne bileyim Kepez'e kadar gidebiliyor?
Mesela, Erdemir Caddesi'nde, Bağlık Karakolu'nun önünden çarşı yönünde gelen bir engelli, tekerlekli sandalyesiyle kaldırımlardan kolayca inip çıkıyor mudur?
Bugünlerde sinema salonu kapanan Atatürk Kültür Merkezi'nin üst katlarına çıkabilmek sadece engelliler dışında kalan kişilerin bir ayrıcalığı mı? (Sinema salonunun arka tarafındaki rampa sadece geçici çözüm. Onu unuttum sanmayın)
Görme engelliler için kaldırımlara yerleştirilen yol çizgilerinin asfalta inip çıktığı noktalarda park etmiş araçlar var mı? Engelliler için ayrılmış park alanlarına normal araçlar park ediyor mu?
Ruhi Cöbekoğlu üstgeçidinde, engelliler için yapılan asansör çalışıyor mu? Bir engellinin bakanla güç bela görüşmesinin ardından açılan asansör daha sonra yeniden bozulmadı mı?
Engellilerin istihdamı konusunda fırsat eşitliğini yaratabildik mi? Eğitim kurumlarının toplumdaki engellileri hayata hazırlamak için eksiği var mı yok mu?
Bütün bunların yaşandığı bir kentte engelliler haftasını kutlamaya yüzümüz var mı?
***
İşte asıl konuşmaya mecbur olduğumuz şeyler bunlardır. Genel olarak övünç payını almak için itiş kakış yaşanan gelişmelere yakından baktığınızda her şey dört dörtlükmüş gibi gelebilir ama yukarıda sayılan sorunları çözmediğimiz sürece ne engelliler açısından şanslı kentler arasında yer alabiliriz, ne de vicdan katsayısı yüksek toplumlar arasında...
Bu işleri de yapmamız gerek. Fakat belki de öncelikle engelli, sakat, özürlü vesaire isimlerle adlandırdığımız kişilerin, en az kendimiz kadar bütün olduğunu, bizim sahip olduğumuz hakların tamama onların da sahip olduğunu kabul etmeye başlamak gerekiyor.
Unutmayalım ki, bir toplumda herkes mutlu değilse, hiç kimse tam olarak mutlu değildir.
ETİKETLER : Yazdır
Diğer Yazıları
© degisimmedya.com
İletişim Bilgileri Künye İstek, Şikayetleriniz İçin Tıklayın Tüm hakları saklıdır. İzinsiz kullanılamaz. Tel : 0 372 322 27 30
E-posta: info@degisimmedya.com