"Her şey vaktini bekler" demişliği gibi Necatigil'in, sanırım size yazmanın vaktidir şu an. Saat gecenin ikisi, uykusuzluğum ki buna şahit. Nasılsınız demiyorum. Eminim toprağınız gür, ışığınız boldur bilinmeyen diyarlarda. Ben hayatta her şeyi, şiirle anlatmayı seçtiğim gün tanıdım sizi. İlhan Berk'in "şiir dünyayı kurtaramaz; ama insanın elinden tutar" sözüne özdeş, elimden tutacak şiirlerinizle büyüttüm kendimi.

İnsanın tanımadığı birine mektup yazma isteğinin altında ne olabilir? Cevabını bulmak için yazmıyorum zaten. Ben on bir yaşımdayken, varlığınızdan habersiz bir yaşam sürerken yani sonsuzluğa yolculuk etmişsiniz. Şimdilere gelindiğinde sizin adınıza sevinmekten başka bir şey gelmiyor elimden. Eskilerin edebiyat yazışmalarını, özellikle şairlerin mektuplaşma örneklerini okuyunca, o güzellikleri doyasıya yaşadığınızı fark edince ölmenin de tam vaktiymiş diyorum. Çünkü insanların birbirine saygısının olmadığı, ilişkilerin kirlendiği, yüzeysel ve menfaat üzerine kurulmuş olduğu bir dünyada eminim yaşarken ölürdünüz, yalnızlıkları bir kenara atıp.
"Binlerce yıldır yaşıyorum / Bunu göklerden anlıyorum / Kendimden anlıyorum biraz /İnsan insandan ne iyi ne de kötü..." dizelerinizi düşünüyorum da bugün siz iyiyseniz herkes iyi. Çıkarlarına ters düşmeye görün, insanlık vasfınız yerle bir oluyor. Neyse yıllar önceydi. Asım Bezirci'nin bir inceleme kitabında "Umutsuzlar Parkı" üçüncü bölümün üçüncü şiiri, Edip Cansever imzasıyla alıntılanmış şiirinizi o gün bugündür bir dua gibi okurum içimden. Başka dualar bilmiyor muyum biliyorumdur elbet. Ama dün de bugün de içimin fotoğrafını çeken dizelerdir bunlar.
Ben, şiirin yalnızlığını sevdim. El değmemiş, bâkir ormanlar gibi, keşfedilmemiş yanını. Hürlüğünü, çıkarsızlığını sevdim. "Ben kendimi ayırıyorum / o yapayalnız olmaktaki kendimi/ böyleyken alıp gidiyorum bir nehir gerçeği gibi / Sanki ben upuzun bir hikaye en okunmadık yerlerimle..." 
Siz yalnızlığın hikayesini, şiirsellikle harmanlayan bir şairsiniz nazarımda. Her şiiriniz, ayrı bir öyküyü imliyor. Öyle ki, "Sait Faik'in 'Hişt Hişt' öyküsünde ne kadar şiir varsa, benim şiirlerimde de o kadar öykü vardır" demişliğiniz gibi, okuyanı etkisi altına alabilecek, bir estetik anlayışınızla ne güzel örneksinizdir siz şiir yazıcılarına.

Sizi kendime en yakın bulduğum noktalardan biri de yanlış anlaşılmalarla geçen bir hayatı sürmeniz oldu. En azından edebiyat çevresinin yazılarınızdaki bazı düşüncelerinizi yanlış değerlendirmiş olduklarını hatta sizi yazmaktan soğuttukları için "Düzyazıyı çok daha iyi yazanlar var, istediğim birçok şeyi diğer yazılarda buluyorum. Ben en iyi bildiğim – eğer becerebiliyorsam- şiirin daha iyisini yazmayı seçtim." Sözlerinizden ziyadesiyle sizi anlıyorum. Yine ayrıca İkinci Yeni hareketine dahil bir isim olarak, gerçi siz, İkinci Yeni'yi bir akım olarak değerlendirmemiş, yanlış nitelikler yüklendiğini ve "doğrudan doğruya, tepki şiir olmadığını" dile getirmişsiniz. "Hepimizin şiiri, başka bir şiir, ortak bir kurama bağlayamayız" şeklindeki yorumunuzla da haklı tavrınızı ortaya koymuşsunuz. Özellikle "mısra işlevini yitirdi; şiiri şiir yapan bir birim olarak yürürlükten kalktı" sözlerinizle de eleştiri yağmuruna tutulmuşsunuz. Bu yanlış anlaşılmak meselesi her dönem varlığını sürdürmüş, sürdürmeye de devam edecek sanırım.
Ne var ki, ne yaşadıysanız, yaşadınız. Şunu bilin ki, daha saygın, daha onurlu bir uğraşın içinde olmuşsunuz. Edebiyata adanmış bir hayat buldum yapıtlarınızda. Sizlerden ders alınmadıkça, ne edebiyat sanattan, ne de insanlık incelikten nasibini alacaktır.
Hayatınıza damga vuran, Elit Kahvesi, Çiçek Pasajı Meyhaneleri, dostlukların pekiştiği evlerde masa başı sohbetleri, ilk şiirinizin yayımlandığı İstanbul Dergisi, Fikirler, Edebiyat Dünyası, Kaynak ardından Nokta, Yenilik, Yeditepe ve A dergisi ile devam eden serüveniniz, fotoğraflarınızdaki düşünceli, dalgın, hüzünkâr Cansever'in ciddi simasının altındaki yumuşak kalbin izleri size belki de gerçek dostluğun anlamını veren ortağınız Jak Salhoşfili, sizi var eden değerleriniz.
Biz bunların anlamından uzakta bir yaşam sürerken, ne mutlu size demekten kendimi alamıyorum usta şairim.
Ruhunuz şâd olsun. En derin sevgimle....