Seçimde kimin kazandığı kimin kaybettiği üzerine tartışmalar
tüm hızıyla sürüyor. Bu tartışma iki biçimde yapılıyor. Birincisinde kazananlar
belediye başkanları olarak değerlendiriliyor, ikincisinde ise seçim
sonuçlarının Türk siyasi tarihinde hangi siyasi akımı veya karakterleri üste
çıkardığı yorumlanıyor.
Aslında kazanan ve kaybeden meselesinde de bir kavram
kargaşası var. Bu bakış açısında kazanan sadece bir kişiyken, kaybeden geri
kalan tüm adaylar olarak değerlendiriliyor. Aslında bunun böyle olduğu konusu
şüphe götürüyor.
Ereğli örneğini ele alalım. Halil Posbıyık seçimin
kazananıdır. Seçimin kaybedeni ise
Hüseyin Uysal’dır. Zira belediye başkanlığı mührü Hüseyin Uysal’dı, bu kez onu
kazanmak Hüseyin Uysal’a nasip oldu. Seçimde belediye başkanlığı koltuğu elde
edemeyen diğer adayların hepsi kazanamamıştır o kadar. Kazanamayan ve kaybeden
aynı şey değildir. Zaten elinizde
olmayan şeyi kaybedemezsiniz. Elinizde olmayan bir şeye talip olup da elde
edemezseniz, onu kaybetmiş olmazsınız.
***
Seçim sonuçlarını daha çok konuşuruz. Fakat bunları yaparken
ağzı bozuk, mantığı duygularının kölesi olan trollerin tarzından ayrılıp,
sağduyuyu hakim kılmamız gerekir.
Öncelikle seçimin kaybedeni olan Hüseyin Uysal, bölgemizin
yetiştirdiği önemli bir hekim ve siyasetçidir.
Seçimin galibi Halil Posbıyık bile bunu tekrar tekrar vurgulamış,
eksikliğin belediyecilik tecrübesi ile sınırlı olduğunu ifade etmiştir.
Aynı şekilde seçimde kazanamayan diğer adaylar da muteber
kişiler değilmiş gibi algılanmasına yol açan seçim sonrası algılarına da teslim
olmamak gerek. Her biri en az kazanan
aday kadar muteber kişilerdir. Bu kişilerin fikirlerinin Ereğli’nin geleceği
açısından önemli olduğunu, onların bu toplumun saygın üyeleri olmalarından
ötürü aday yapıldıklarını teslim etmemiz; bu kişilerle ilgili yorumlar yaparken
vicdan ölçüleri dahilinde kalmakta yarar olduğunu, kazanamayan adayların da
aileleri ile bu toplumda yaşamaya devam edeceklerini teslim etmemiz gerekir.
***
Bir önceki yazımda aslında “Kaybeden” sıfatını hak eden
anlayışlardan birine dikkat çekmiştim.
Biliyorsunuz Ereğli’de her seçim döneminde yerli-yerli
olmayan adaylar diye tartışmalar yapılır. Bu tartışmalar bu seçimde
konvansiyonel biçiminden hayli uzaklaştı.
Bu seçimde daha ziyade yerel dinamikler ve ulusal düzlemde oluşan çekim
alanlarının yarıştığını söylemek mümkün. Bu anlamda bakarsanız, yerel
dinamiklerin seçim sonuçlarına etkisinin öbürüne baskın çıktığını, ulusal çekim
alanlarının etkisinin yararlı olduğu görüşünün kaybettiğini—Kazanamadığını
diyeceğim ama bu anlayış büyük ihtimalle tarih olmuştur artık—söylemek mümkün.
Bu seçimde, Ereğli halkının mağdur ile mağduru oynayan
arasındaki farkı da birbirinden net sınırlarla ayırdığını ifade etmeliyiz.
Eğitim düzeyi belli seviyeyi geçen seçmen gruplarının çoğunlukta olduğu
bölgelerde insanlar merhamet duygularıyla değil, mantıkla oy kullanır.
Zira bugünlerde önceki dönem belediye başkanı sıfatı ile
anılmasına alışmaya çalıştığımız Hüseyin Uysal, AK Parti’nin aday
gösterilmemesi ile bu algı üzerinden bir seçim kampanyası yürütmüştü. Ereğli
seçmeni Uysal’ın bu tavrına başkanın beklediği tepkiyi vermedi ve Uysal,
Neticede kelimenin tam anlamıyla “Kaybeden” oldu.
***
Uysal konusunda söylenmesi gereken bir şey daha var. Bu
seçimde belki yüz kişiden “Her seçimde parti değiştiren adayların muteber
olmadığı” ifadesini işitmişimdir.
Seçmenin gün geçtikçe pragmatik, sonuç odaklı adaydan ziyade idealist
adaylara doğru yöneldiğini gözlemliyoruz bu cümleden olmak üzere.
Bu kişilerin bazıları bunu daha da ileri götürerek, “Eğer
aday yapılmadığında çıkıp, ‘Reis böyle uygun gördüyse, benim için de uygundur,
partim için sonuna kadar mücadelemi sürdüreceğim. Aday gösterilen arkadaşın
emrindeyim’deseydi, kendisinin aday gösterilmesine engel olan yerel unsurlara
şu anda verdiğinden çok daha büyük zarar verebilirdi” diyor. Bu konuda ben bir şey demiyorum, herkes kendi
yorumunu yapabilir.
Başkan Uysal alacağı sonucu biliyor muydu, bilmiyor muydu,
sorusunun cevabı da biraz muğlak.
Bazı gazetecilerle Başkan Uysal’a bir toplantıdan önce hal
hatır sorup, “Nasıl gidiyor” diye sorduğumuzda, “Siz söyleyin” demişti.
Gazetecinin “Başkanım, sizin için seçimler iyi gitmiyor”
denildiğinde “Siz mahallelerde karşılaştığımız coşkuyu bilmiyorsunuz”
demişti. Anlaşılan, mahallelerde davul
zurna şovlarla, sandık sonuçlarının birbirine yakın olacağı, hiç değilse AK
Parti’nin seçim kaybetmesinin ana sebebi kendisi olacağına inanır gibiydi.
Olmadı…
Yazı biraz karanlık oldu sahiden ama Uysal’ın ilçe tarihinde
silinmez bir yere sahip olmayı başardığını, siyaseti açısından eleştirilmiş
olsa da ilçenin en önemli değerleri arasında olduğu görüşümü tekrar ederek bu
konuyu kapatayım.
